Bakel.

Bakel is één van de oudste dorpen van Peelland. Het heette in het jaar 721 Baclaos en werd, toen schrijven ‘in’ raakte, lang als Baeckel geschreven. De kom (centrum) van het dorp lag op een hoogte, omgeven door zandbergen en zandverstuivingen. In de vroegste eeuwen bood de aanwezigheid van die zandduinen een veilige, bewoonbare plaats. En de eerste Bakelnaren namen de vele overstuivingen (zand kan héél lastig zijn) voor lief. Bakel is altijd een agrarisch dorp geweest. Landbouw en veeteelt waren vrijwel de enige bron van inkomsten. Een boer die meer dan drie koeien had, werd al gezien als een rijke boer. Aan de rand van de Peel was het leven niet gemakkelijk. Op de zanderige, niet al te vruchtbare grond moesten de boeren hard werken om van de oogst te kunnen leven.

De kerk van Bakel is één van de oudste, misschien wel dé oudste binnen het bisdom Den Bosch. De geschreven geschiedenis van Bakel begint namelijk al in 714, als op 2 maart van dat jaar op papier wordt vastgelegd dat aan bisschop Willibrord (die later heilig is verklaard) een aantal bezittingen te Bakel wordt geschonken. Bakel vierde in 2014 het dertienhonderdjarig bestaan!

Links:

Bakel
Peelland
Bisdom
Den bosch
Willibrord